głuptak

głuptak
głuptak I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIIb a. IIa, lm M. -i || głuptakacy {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'lekceważąco o mężczyźnie głupim, naiwnym, nierozgarniętym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nie ma sensu rozmawiać z głuptakiem. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}med. {{/stl_8}}{{stl_7}}'człowiek upośledzony umysłowo, zdolny do wykonywania prostych czynności pod stałym nadzorem, mówiący zdaniami, ale nienadający się do nauki szkolnej i nauki zawodu; imbecyl' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}głuptak II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mż IIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'dosyć duży ptak o długich skrzydłach, grubych, krótkich nogach i białym upierzeniu, gnieżdżący się w licznych koloniach na brzegach morskich w strefie umiarkowanej i tropikalnej' {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • głuptak — m III, DB. a, N. głuptakkiem 1. lm M. te i, ci głuptakacy, DB. ów «człowiek upośledzony umysłowo; potocznie o kimś nierozgarniętym, gapowatym» 2. lm MB. i zool. «Sula, duży ptak z rodziny o tej samej nazwie, o białym upierzeniu i czarnych lotkach …   Słownik języka polskiego

  • imbecyl — m I, DB. a; lm M. e, DB. i a. ów 1. med. «osobnik dotknięty niedorozwojem umysłowym średniego stopnia; głuptak» 2. pot. «głupiec» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”